فرزاد ارجمندی به نام خواب

شبایی که مهمون خواب منی
چشام روی همدیگه سر میخوره
توو ذهنم یه مشت فکر مبهم میاد
از اینکه دلت با کی بر میخوره
توو این روزگاری که هر ثانیه اش
پر از بیقراری و بغضه برام
حالا که هوا ابری و غم زده است
بگو از کدوم جاده سمتت بیام
بگو این روزا که ازم دور شدی
دل تو با حرف کی آروم میشه
کجایی که داره دلم این روزا
به دوری از عشق تو محکوم میشه
نمیدونی که توو نبودت چی ها
به روزم آورد غصه سرنوشت
چقدر گریه کردم به یاد قدیم
که دنیام کنارت شده بود بهشت
توو این روزگاری که هر ثانیه اش
پر از بیقراری و بغضه برام
حالا که هوا ابری و غم زده است
بگو از کدوم جاده سمتت بیام