سهیل رحمانی به نام مگه میشه

چی دارن چشای مهربون تو همه کم میارن آخه پیش تو
نمیاد رو دست تو کسی اصلا آخه میدونم هیشکی نمیشه تو
تو همونی که باب دل منه دلو میبره تا حرف میزنه
کسی نمیرسه زورش بهت چشات میکشه همه رو یه تنه
مگه میشه از تو حرف نزنم آخه حدی داره خوب بودنم
میمونی پیشم آره تو فقط بگو به خودم کارتو
حواسم همیشه پرت توئه شدم من دیگه هوادار تو
نمیذارم کسی تو رو بگیره دلم فقط با تو آروم میگیره
هیشکی نمیاد دیگه توی دلم آره زوریه قلب تو اسیره
مگه میشه از تو حرف نزنم آخه حدی داره خوب بودنم
یه جوری میبری دل آدمو که زیرو رو میشه روح و تنم