محمد زند وکیلی به نام سیاه مژگون

خودت مثل گلی و گل رو موهای تو میذارم خجالت میکشم وقتی به کرمون زیره میارم
کبوتر جلد یه بومه یه دل دارم دوتا دلبر میگم افسونگره چشمات میگی از هردوشون بگذر
سیاه مژگون کمون ابرو یکی یک دونه ی زیبارو یه عمره این دله زارو از این سو میکشی اون سو
به هم راه داره قلبامون یکی ان پشتبونامون نه پا میذاری تو خونم نه میری از دلم بیرون
خیالت دامه تو دستام نترس آهو نمیگیرم خودت عاشق کشی عشقم شکارت میشمو میرم
با تیر غمزه های تو چرا تو زنده ها باشم زیادن کشته های شهر میخوام یکی از اونا شم
سیاه مژگون کمون ابرو یکی یک دونه ی زیبارو یه عمره این دله زارو از این سو میکشی اون سو
به هم راه داره قلبامون یکی ان پشتبونامون نه پا میذاری تو خونم نه میری از دلم بیرون