بهراد شهریاری به نام بعد رفتنت

ببین بعد رفتنت چی موند از وجود من
لبی که بستمو دل شکستمو یکی که هستم پره
یه مرد گوشه گیر توی خودش اسیر
که حسرت میخوره
سکوت و انتظار یه قلبه بی قرار سوالای بی جواب
یه جسم نیمه جون سری پر از جنون
یه عالمه قرص خواب بغض و زندگی حصار
خیال تو از خودت چقدر مهربون تره
فقط توو رویاهام وجود سنگتو یه ذره نرم میکنم
میرم توی خیال خودم رو با غمات سرگرم میکنم
چی باقیه ازم یه پشت و خنجرو یه آدم همیشه سرد
یکی که بعد تو نمرد و اما زندگی هم نکرد
پیر شد زیر تیغ درد