حمید کمالی به نام دیوونه

دیوونه کجایی وقتی شبها دل من خونه
بی تو زندگیم غرق توو بارونه
دیوونه این خونه زندونه
دلتنگم با هرکی غیر تو دارم میجنگم
به گوشت میرسه یه روزی این آهنگم
ولی دیره چون ازت دل کندم
هرکی اومد توو زندگیم دادم پرو بالش
عشقو نمی فهمید یهو رفتش پی کارش
آخر منو دیوونه کرد این قلب بیمار شد
هرچی ازش ساختم یهو رو سرم آوار شد
دیوونه خنده رو از صورتم دزدیدی
از عشقم چی شد یهو ترسیدی
فهمیدی دوست دارم خندیدی
بد بودم میدونم زیادی از حد بودم
چیزی ازم نمونده دیگه نابودم
دیوونم کرده پر عقده و کمبودم
هرکی اومد توو زندگیم دادم پرو بالش
عشقو نمی فهمید یهو رفتش پی کارش
آخر منو دیوونه کرد این قلب بیمار شد
هرچی ازش ساختم یهو رو سرم آوار شد