حمید پیموده به نام شاکی

چقدر سخته که برخلاف دلم بخوام حسی رو وانمودش کنم
چقدر سخته بی تو احساسمو تو آتیش دلتنگی دودش کنم
تو رفتی رو نسبت به این وضعیت نمیشه دیگه اعتراضی کنم
چه سخته رو صحنه برم نقشی رو که غم داره با خنده بازی کنم
دارم توی این شهر قدم میزنم، میخوام یادت اینجوری یادم بره
ولی گم شدم توی اون جاده ای که هر گوشه اش از خاطراتت پره
تو رفتی و با فکر تو پر شده همه لحظه هام از غم و خستگی
از اون لحظه که رفتی هر ثانیه ام پر از مرگ شده واسم این زندگی
بهت تا همون حدی وابسته ام که سخته بخوام ترک عادت کنم
بهم حق بده جوری رفتی که من مجازم از این غم شکایت کنم
دارم توی این شهر قدم میزنم، میخوام یادت اینجوری یادم بره
ولی گم شدم توی اون جاده ای که هر گوشه اش از خاطراتت پره