محمدرضا ساعی به نام بی تفاوت

رفت که بگه دوسم نداشت الکی هوامو داشت
وقتی که باهام رفیق بود، رفت که فرامشش کنم
نشه دیوونش کنم رفتنش برام عجیب بود
هی با خودم میگم کجاست فکر میکردم اینوراست
فکر رفتنو نکردم، نه دردشو میگفت بهم
که بدونم اون چشه اون اضافه کرد به دردم
به قلبم بی تفاوتی رو یاد داد رویاهامونو به باد داد
توو سکوتم پره فریاد، تموم شد دیگه زندگی به بعدش
دیگه سنگه جنس قلبش دیگه سنگه جنس قلبش
بره فکرش از سرم کاش اون یه روز خیلی دوسم داشت
فکر اینجا رو نکردم که یه روز تنهام بذاره
آخه اینجوری نمیشه توی دردامی یکی شه
این چقدر بده بدونی که بهت حسی نداره
به قلبم بی تفاوتی رو یاد داد رویاهامونو به باد داد
توو سکوتم پره فریاد، تموم شد دیگه زندگی به بعدش
دیگه سنگه جنس قلبش دیگه سنگه جنس قلبش