پژمان طالبی به نام خیابونا

سخت بود فراموش کردنت بزرگترین درد بود
فقط وجود تو آرامش محض بود
نبودنت پر از استرس و ترس بود
دلمو زخمی کردی باز همون دلی که
همش بهم میگفت برمیگردی باز
همه دلخوشیام شده فقط سیگار
و این ساز سیگار و این ساز
ندیدن این خیابونا ما رو بی هم
داری کجا میری بی من تو بی رحم
مسیری که رفتی میره به بن بست
خراب نکن پلی که پشت سر هست
تصویر تو تا همیشه توو ذهنم هست
فکر نمیکردم که بری راحت از دست
کاش میشد برگردی تا هنوز فرصت هست
ندیدن این خیابونا ما رو بی هم
داری کجا میری بی من تو بی رحم
مسیری که رفتی میره به بن بست
خراب نکن پلی که پشت سر هست