فرهاد سلطانی به نام برگرد

چقدر گفتم نرو بی من هی حواست نیست که
چقدر این دل دیوونه توی نبودنت ترسیدش
واسه رد شدن از خیال تو ببین دارم چه جوری
به آب و آتیش میزنم، داری میگذری اما
اینو یادت نره هیچ جوره ازت نمیگذرم
منو تنها تر از اینم نکن نگو میرم به من
منی که دنیامو دادم به نگات بی معرفت
هرجا رفتم هرجا بودم اسمتو میبردم
چی بگم وقتی تو نیستی حالتو میپرسم
پر دردِ یه جهنمه این خیابونهای شهر
تو نبودت خاطره هات منو دیوونه کرد
ساده از این حال آشوب که ساختی نگذر
قلبم به نبودنت عادت نداره برگرد
فاصله فاصله گرفتی از دلم خاطره خاطره
باید از یادم برن این که تو بی رحمی منو نمیفهمی
واسه من جای سواله اما واسه رد شدن ار خیال تو ببین
دارم چه جوری به آب و آتیش میزنم، داری میگذری اما
اینو یادت نره هیچ جوره ازت نمیگذرم
منو تنها تر از اینم نکن نگو میرم به من
منی که دنیامو دادم به نگات بی معرفت
هرجا رفتم هرجا بودم اسمتو میبردم
چی بگم وقتی تو نیستی حالتو میپرسم
پر دردِ یه جهنمه این خیابونهای شهر
تو نبودت خاطره هات منو دیوونه کرد
ساده از این حال آشوب که ساختی نگذر
قلبم به نبودنت عادت نداره برگرد