فرشید کیانی به نام شهر دل سرد

شبیه عصر دلگیر بهارم یه ابری که نمیتونم ببارم
تا میخوام دور شم تازه میفهمم تو رو مثل همیشه دوست دارم
نه میتونم بمونم نه جدا شم نه حتی میشه تو فکرت نباشم
برام فرقی نداره نمیدونم چرا نمیشه از دستت رها شم
چرا تا میرم از این شهر دلسرد یه حسی میگه آروم باش و برگرد
نمیدونم چه چیزی این وسط هست که بازم فاصله هامونو پر کرد
میخوام بمونم اما نگه ام دار مریضم کن با یه آغوش تب دار
چه بد بینم به هرچی بینمونه تو این عینکو از چشمام بردار
ببین دوری ازت منو سوزونده به جز چشات چیزی برام نمونده
نمیتونم برم بزار بمونم تو که نیستی آخه از کی بخونم
مثل غروب آسمون دریا نباشی میمیرم تا صبح فردا
یه جوری سخته دوری از نگاهت که تا ابد بشینم چشم به راهت
چرا تا میرم از این شهر دلسرد یه حسی میگه آروم باش و برگرد
نمیدونم چه چیزی این وسط هست که بازم فاصله هامونو پر کرد
میخوام بمونم اما نگه ام دار مریضم کن با یه آغوش تب دار
چه بد بینم به هرچی بینمونه تو این عینکو از چشمام بردار