فرهود فاضل به نام بهونه

دیگه هیچ بهونه ای نیست واسه نفس کشیدن
چه عذاب آور و تلخه چشمای تو رو ندیدن
منو نادیده گرفتی پا گذاشتی رو غرورم
بی تو تا روز قیامت گوشه گیرو سوتو کورم
چی به روز من آوردی دارم از غمت میمرم
از همون روزی که رفتی ابری مونده حالو روزم
تو که نیستی هر دقیقه لب گریه رو میبوسم
بعد تو اسم نفسو رو تن خونه ندارم
وحشت پوچ اتاقو کجای دلم بذارم
یه جهان ابرو نشوندی روی خشک سالی چشمم
تا کجایی این همه فصل بو کنم هی نم اشکم
چی به روز من آوردی دارم از غمت میمرم
از همون روزی که رفتی ابری مونده حالو روزم
تو که نیستی هر دقیقه لب گریه رو میبوسم