حسین زمان به نام دو راهی

منو رها کن از دو راهی و واسه همیشه پیش من بمون
تو بغضو از گلوی من بگیر توو این غروب سرد نیمه جون
به این سکوت تلخ جاده ها دوباره رد پاتو پس بده
بیا و با هوای خواستنت به این دقیقه ها نفس بده
به با تو بودن عادتم بده به عطر عاشقونه تنت
تنم رو از سکوت شب بگیر ببر به لحظه های بودنت
بدون که چشم به راهت نشستم و محاله تن بدم به خستگی
بیای و من فقط نگات کنم و بیای و از خودت برام بگی
بیا نذار اسیر غم بشه کسی که از تو دل نمیبره
نمیشه دل به زندگی سپرد که خونه از نبودنت پره
به با تو بودن عادتم بده به عطر عاشقونه تنت
تنم رو از سکوت شب بگیر ببر به لحظه های بودنت